|
2008-05-27
Lingua - Relixión
Remato a lectura de A impostura e a desorientación na normalización lingüística, de Xosé Manuel Sarille, ex-presidente da Mesa. O ensaio está fabulosamente escrito, con argumentos ben documentados e un feixe de conclusións que describen á perfección as evidencias que un cidadán que está a outra cousa pode ter da normalización lingüística. Porén, non son quen de sentir absoluta complicidade co autor porque non concordo cunha parte esencial do punto de partida. Velaí a riqueza.
Polo que vexo ao meu redor, Galicia e o galego (ou castelán) teñen unha relación similar á que hai entre España e o catolicismo. Lingua e relixión son froito da experiencia social e gozan dunha ampla xustificación histórica, pero ao final escollelas ou non é froito dunha elección persoal. Ademais, nos dous casos existen forzas institucionais que loitan arreo para consolidar unha relación biunívoca entre territorio e aceno cultural: no ensino, na relación coa administración, nos tópicos que definen a identidade cultural, etc. Lingua e relixión fan que a xente reclame o seu dereito a vivir nelas, e moitas veces tentando que os demais tamén o fagan. E por suposto, lingua e relixión son utilizados como desculpa habitual para perder o humor e xogar aos ofendidos.
Velaquí un cachiño escollido ao chou:
A nosa clase política, e os parlamentarios de xeito especial, son coñecidos entre os lexisladores doutras comunidades e entre os xuristas, convén sabelo, pola súa baixa capacidade para elaborar documentos legais de calidade, polo seu escaso rendemento e pola nula innovación en ideas e proxectos.
A deficiencia na xestión, a escasa formación, o vago coñecemento doutros países e das súas sociedades, a inxustificada autosuficiencia e prepotencia, a escasa noción do básico, a falta de conciencia no atraso fan imposible a xestión dunha política lingüística que resulte ser tal, porque é difícil, abrangue moitos campos e porque o político galego ten por norma resolver somentes a súa axenda día a día, e non sempre o consegue.
Mais se teño que ficar cunha soa liña, escollería esa na que Sarille adica o libro ao que parecen uns amigos: polo que nos levamos rido.
¶
posted by vendell 00:09
13 Comments
Referencias (TrackBacks)
URL de trackback de esta historia http://verbascum.blogalia.com//trackbacks/57632
Comentarios
|
1
|
| De: cossimo |
Fecha: 2008-05-27 00:25 |
|
|
"ao final escollelas ou non é froito dunha elección persoal."
Of course, not!
Qué bos son os cidadáns e qué malos os políticos!
Boh!
Vale, vale, xa me calo.
|
|
2
|
| De: Vendell |
Fecha: 2008-05-27 00:44 |
|
|
Cando fala de cidadáns, ¿refírese a esas maquiniñas biolóxicas tan simpáticas que se deixan enganar pola ilusión do libre albedrío?
|
|
3
|
| De: cossimo |
Fecha: 2008-05-27 01:01 |
|
|
Non, refírome a eses homos erectus que aínda que autoproclamados laicos, elixen guiados polo libre albedrío, levar os seus fillos á Compañía de María porque na pública só hai inmigrantes e nenos de familias desestructuradas; elixen non querer aos xitanos como veciños, non por racismo senón por hixiene; elixen Adeslas para non ter que aturar as listas de espera; e elixen, motu propio, restaurar a casa da aldea a lo Habitania.
Que se jodan los ciudadanos!
|
|
4
|
| De: Vendell |
Fecha: 2008-05-27 01:24 |
|
|
Ah, entón refírese a esas maquiniñas biolóxicas tan bobas atrapadas nunha estrutura socioeconómica que se deixan enganar pola ilusión do libre albedrío.
Qué gusto da dicilo. Queda un pa ir pa o palleiro!
|
|
5
|
| De: Anónima |
Fecha: 2008-05-27 01:31 |
|
|
¿y las ciudadanas no? ¿o los unos con las otras?
Pero es cierto que las declaraciones que empiezan con "Nuestra clase política..." chirrían un poco mucho. Los políticos son ciudadnos y los ciudadnos son responsables de quienes son sus representantes políticos.
|
|
6
|
| De: cossimo |
Fecha: 2008-05-27 01:33 |
|
|
Si, todos, eu incluido. Esa enfermiza obsesión da post-post modernidade co cidadanismo non é máis ca forma máis acabada de "identitarismo", ou sexa, un novo anti-humanismo.
O que queda ao final, é moita diversidade, si pero sen ningunha diferencia.
|
|
7
|
| De: cossimo |
Fecha: 2008-05-27 01:39 |
|
|
Oh claro, non podía faltar! A consabida acusación de lacazanería intelectual!. Cómo se pica a clase media cando alguén lle recorda que a súa liberdade é unha mera ficción!
|
|
8
|
| De: cossimo |
Fecha: 2008-05-27 01:40 |
|
|
Por certo, modificar os comentarios é trampa!
|
|
9
|
| De: webensis |
Fecha: 2008-05-27 01:43 |
|
|
Cossimo, yo no creo que sea usted antihumanista por estar obsesionado con el ciudadanismo.
|
|
10
|
| De: ElPez |
Fecha: 2008-05-27 21:40 |
|
|
Quizá la diferencia entre lengua y religión en esa comparación que hace, Vendell, es que es perfectamente factible una sociedad civil y libre sin religiones (posiblemente es la única manera en que puedan ser realmente civiles y libres). Pero es casi imposible (yo no lo logro) imaginar una sociedad sin lengua.
|
|
12
|
| De: Codycross |
Fecha: 2019-03-03 16:12 |
|
|
Por certo, modificar os comentarios é trampa! Wort Schau
|
|
|
